Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ku granicy umysłu potykającego się o wypalające się neurony


Rekomendowane odpowiedzi

To wszystko co nas gnębi - jest wieczną ofiarą
Palącego piołunu, co szydzi z siedzących
Pod słońcem tych umysłów, co bładzą ze szparą
W głąb niego, by go zmieniać w szczelinę dni wrzących.

I będzie jak zwierciadło rozbite z rozpaczy,
Te słońce co prowadzi dzień dumą po niebie.
Gdy pośród tych kawałków przepaście zobaczy,
Z roztrzaskanego kręgu: myśl- słowo - czyn - w glebie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...