Marzenie

[Bronisław Jaśmin]

z wieczora do wieczora z południa do południa
są odemknięte drzwi przedsionek na wymianę
przechodzę poprzez siebie przekraczam siebie drzwi
po poprzednim niebie pozostawiam róże co więdną choć kwitną

pamiętasz gdy wtuleni w myślące w nas wody
pogodą na spacery sialiśmy krajobraz
łukami pocałunków obfitszych niż starcie
bladego półksiężyca z północną watahą

ty o tym wcale nie wiesz to wszystko to wymysł
to jeszcze nieżyjący sen za moim wzrokiem
a może pod przyjaźnią łagodnych południ
spotkamy się zerwiemy róże przed wieczorem

i będzie się kołysać niebo dla miłości