Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Odkrywca


Rekomendowane odpowiedzi

Rozpływając się w mych myślach wkraczam w pustkę niezbadaną
W wielką nicość pełną pytań gdzie się kończy nawet czas
Tam w tej próżni nieskończonej mam swą barkę upragnioną
Którą pływam sam jedyny w oceanie pełnym gwiazd

I choć wkoło świat jest wielki tak maleńki się wydaje
Nie ma ludzi nie ma zgiełku już ucichły krzyki matek
Nieważne są kontynenty, w beznadzieji tkwiące kraje
W mojej pustce ja mam wszystko mój ocean i mój statek

To ja jestem kapitanem jestem jedyną załogą
Płynę sam do końca świata nie szukjąc bratnich dusz
Nawet gdybym chciał je znaleźć one w niczym nie pomogą
Bo tam gdzie ja mam ocean inni mają brud i kurz

Pośród mgły białej bezkresnej podróżuje niecieleśnie
Ciałem tutaj myślą w bezkres
bardziej niż gdziekolwiek wcześniej
To miejsce odwiedzam we śnie
To mój idealny świat

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...