Po grzańcu

[Kasz]

To be or not to be, that is the question.
Wypłynąłem w przestwór oceanu. Szarpie mą łodzią.
Wiat wzmaga strach, a w żołądku pustka. Do portu dwa dni, beczka prawie pusta.
Sny niespokojne w mej głowie w tą noc mnie nawiedzają.
Nie wiem czy to smutek, rozpacz czy może brak piwa.
Wszedłem na gniazdo, a wokół pustka.
Szum morza wzmaga w mych żyłach lęk i bezradność.
Czy to ocean niesie me ciało w otchłań nicości, czy też cisza nie pozwala mi zasnąć.
W głowie myśli me burzliwie się tłoczą, za dużo tego, już nie wytrzymam.
Ile do rana, najbliższego portu, godzina za godziną mija jak utrapienie.
Dobrze, że dotrwałem do rana…

[Michał Gomułka]

Taka skromna to poetyka... To to be... niepotrzebne. Hmm... musisz popracować nad:
- celowością wiersza(y). Co chcesz uzyskać? Co czytający ma wynieść, jak zrozumieć, co mu daje obcowanie z Twoją poezją. Sam obraz przebiegu zdarzeń jako taki musi mocno pobudzać, że miał rację bytu. To trudne. Tutaj niestety się zupełnie nie sprawdza.
- gospodarowaniem przestrzenią
-finezją języka wypowiedzi (co najmniej zwrócenie uwagi na uwłaczające powtórzenia bez stosowania widocznych zabiegów uzasadniających ich istnienie)