Aluzje do utworów prozaicznych

[Bronisław Jaśmin]

* (Z Królów Przeklętych - Tom VI)



***(nie każda kobieta)


nie każda kobieta stojąc przy fontannie
uwodzi na konturach swych piersi dzień sądu
nie zawsze wtedy słońce rozbija cięciwę
o groźny postrzępiony uśmiech baszt i murów

przymusowa bezczynność zadręcza skrupuły
stanowi o żywocie
i klęsce księżyca o świcie ciąganego na golenie głowy

w niejakim Tower kruki żyją rozpinając na skrzydłach pokarm wieków
pod okiem sokoła

już minął poprzez szary przesmyk wśród obłoków
palący stos
i gdy klątwa Jakuba de Molay'a przenikała z otchłani wędzonych owali
w obręby chmur otwarta z płomieni i ducha



***(prząc intrygę na palcach...)


prząc intrygę na palcach odkrywała oczy
przeszyte przez zarośla zmęczonych już włosów

dzień śmiejąc się odsłaniał kołujące widmo
pochmurny bełt i kilka kielichów
i drzew

kolory śmiały się do oczu
przeklętych sali pałacowych do koron i królów
był dzień
i rozdawane wojny na targach traktatów

był dzień gdy Ludwik Burbon strzygł ręce dla śmierci