Przechodzenia

[Bronisław Jaśmin]

godziny odkręcania ciał z zegarów, zdejmowania nalanych miednic z kalendarzy,
mierzone są tkankami rozciągniętymi w rzeki, lecz z jednego punktu.
przyłożyłeś dłoń do zaparzonej ciszy od filiżanek kawy;
podłogi otwierały kwiaty z półmroku i robaków rozwiercających od-ślad słońca.

wszytko odkładało zawłaszczone barwy. a ja współczując ogniu spaliłem choroby.

nieistniejące zniekształca, rozszarpuje noce; te błędne koło z kroków, padających cieni,
wykupi od umówionych zegarków, odrywając jego odświeżane zdjęcie przyległe do tarczy -
zanosząc je w zarzewia dziwnych za-zegarów.