-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 3 777
Śmierć zna się na sztuce,
tworzy światy,
które porywają artystów.
Wiele w nich symboli, domysłów.
Jest zaznaczona różnymi kolorami,
nie braknie przemawiających cudów.
Czy wszystkie są święte ?
Opisuję śmierć, braknie mi słów.
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 40 odpowiedzi
- 1 457 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 375 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 480 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 409 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 263 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
Bardzo ładnie i głęboko - trafiającą w serce... Łukasz Jasiński -
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@Somalija Dobra, posłucham pani rady, przestanę chodzić do dentysty, codziennie zacznę pić piwa, nie będę brał kąpieli i będę non stop jadł mięso, proste i logiczne? Chciałaby pani takiego mężczyznę? I w ten sposób dobiła mnie pani - jest pani wyjątkowo złośliwa i paskudna, byłem bardzo głodny, a pani poszła sobie do wróżki! To jest normalne? Nie, proszę pani, ode mnie ciągle macie jakieś wymagania, a w zamian co dajecie? Żegnam panią! Ta rozmowa do niczego nie prowadzi! Łukasz Jasiński -
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@Nefretete Żegnam pana! Przemądrzały bandyta! A do tego jeszcze na smyczy czarnej mafii - kościoła! Wielki Obrońca ZŁA - wymiotował będę na taką glistę moralną... Łukasz Wiesław Jan Jasiński herbu Topór -
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Dekaos Dondi Zuzia kiedyś zrozumie, a może już zrozumiała, że to za sprawą Stasia wiśnia tak zaowocowała. Fajne opowiadanko, pozdrawiam!Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano
Nagle każdy z nas wybuchnął śpiewem; A ja radością byłem przepełniony Jaką czuje ptak wypuszczony z klatki, Gdy trzepotem skrzydeł niesiony Przez białe sady i pola zielone; Odlatuje w dalekie strony. Wszystkich głosy nagle się uniosły; I piękno przyszło jak zachód słońca: Me serce zadrżało od łez; a strach Zniknął... zabrała go pieśń kojąca Każdy był ptakiem, a pieśń nie miała słów; Będziemy ją śpiewać bez końca. I Siegfried (Listopad 1918): Everyone suddenly burst out singing; And I was filled with such delight As prisoned birds must find in freedom, Winging wildly across the white Orchards and dark-green fields; on – on – and out of sight. Everyone's voice was suddenly lifted; And beauty came like the setting sun: My heart was shaken with tears; and horror Drifted away ... O, but Everyone Was a bird; and the song was wordless; the singing will never be done.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się