O człowieku który popadł w urojoną słuszność absolutyzmu samotności

[Bronisław Jaśmin]

Odpaść od kroków - stać się krokiem.
Odejść od słońca - być już słońcem.
Zerwać się z wiatru - istnieć wiatrem.
Spalić swój obraz daleko od gryzących płomieni - zamienić się w ogień.
Wyschnąć na wodzie - płynąć jak woda.
Odciąć od wiary szkicownik w sercu - zmieniać się w wiarę.
------------------------------------------------------------------------------
Odpasć od siebie - i tak już zostać.