Żałoba

[Bronisław Jaśmin]

codziennie opłakuję przyjaciela - czas:
wyprawiam mu pochówki, wynajmuję płaczki
wysmukłe na złoconym zegarku, od tęgich popołudni.

krzyżuję swoje żebra, w których się wypala osobliwy znicz,
wosk jego się roztapia - rozbiegana krew,
i trwam tak na rozdaniu świata stąd w żałobie.

czas był-jest przyjacielem, codziennie go tracę,
naiwnie oczekując na łaskę wskrzeszenia
jest u Einsteina upływ czasu - to jest wsteczny czas