Kałuża

[Gość]

Świat stanął na głowie.
Korzenie połaskotały chmury.
Słońce rozbawione tym widokiem
uroniło łzy.
A one choć tak delikatne
niczym
sierść szynszyla
spadając poraniły
błękit tkwiący w oku.
Zmiażdżyły lekkość uśmiechu
i w dół dalej płynąc
zmarszczyły obraz świata.
Wraz z każdym krokiem
nieświadomego tłumu
przewrotny świat
zniknął jak fatamorgana...
Może to ta kałuża
była realnym obrazem
a cała reszta
to tylko złudzenie
sycące tych,
którzy martwi są
by nie czuć
choćby pustki... A.Z.

[MIGUEL]

każda kałuża ma dwa lustra ... dolne i górne ... z góry widać odbicie... z dołu odbicie patrzy w oczy tego, który je widzi z góry ... i widzi ... smutną rzeczywistość ...;)
pozdr. M.