Całuję Ziemio...

[Józef Bieniecki]

Całuję Ziemio...

Łzy twojej rosy zcałuję Ziemio,
Łkanie strumyków przejrzystych.
Zapachem wiosny, nadzieją drzemią,
W łąkach i lasach czystych.

Z kości odczytam testament święty,
Krwią Ojców, zmazane winy.
Miłością Matki czas nieugięty,
Wieczne ofiarne czyny.

Garstkę jej włożą w węzeł podróżny,
W serca miłosnym tchnieniu.
Niechaj Szkapleczem będzie usłużny,
Modlitwą - w szarym zwątpieniu.

Za zapach chleba Tobie dziękuję,
Miodem płynącą mlekiem.
Wdzięczny za wszystko Naród miłuje,
Niewdzięczność staje grzechem.

Za wiarę Ojców w Ziemię wpisaną,
Twe wierne czyste łono.
Za wolność czasem nieokiełznaną,
Choć często, ją zdradzono.

Niech w ustach słowa zapłoną wieszcza,
Dodadzą nam otuchy.
A przepowiednią wieku złowieszcza,
Przyjazne odpędzą duchy.

Pozwól mi spocząć w twym świętym prochu.
Gdy Stwórca karze: choć do mnie.
Ja synem twoim z dziada pradziada,
I ciebie kochał ogromnie.

Józef Bieniecki