zapis infrastrukturalny

[Black Horse]

spośród wielu patrzących
jest jednym z niewielu, które widzi

oko wpatrzone w infrastrukturę codzienności
aparatem myśli zapisuje spostrzeżone
splotem neuronów kolejne zdjęcie utrwala obraz
który potem bardziej lub mniej udolnie
przenosi na na kartkę papieru
rozkodowując zakodowane

spragniony tworzenia, wiecznie głodny mózg szuka sztuki
skanując fotkę, ślad po śladzie jak wytrawny traper
wkłada w rękę podręczny kulkopis wyjęty z dziurawej kieszeni
odtwarza zapisane i przesyła dane by powstał kolejny obraz
często nazbyt tęczowy, często wrażliwy nad miarę
ale dokonujący niemożliwego
sprawiający, że potrafimy pochylić się nad tym
czym byliśmy kiedyś, zanim staliśmy się tym
czym ewentualnie teraz jesteśmy
obraz przy którym pachnie najpiękniejszą frezją
dusza potrafi otworzyć na oścież bramy raju
serce jest w stanie zapłakać jak dziecko
obraz zwany poezją