spraw bym nie musiał pamiętać

[Black Horse]

nie chcę zapomnieć tych pocałunków
których dotyk jak sen pieścił moje zmysły ukojeniem
ust słodkich na których czerwona pomadka
malowała najpiękniejszy obraz otwierający bramy raju
co stał otworem pośrodku lasu i polaną wołał
dwa nagie ciała gorące rozpalone słońcem
na błękitnym niebie gdzie białe skłębione chmury
niczym stado baranów oglądały spektakl miłości
łaknęły rozwikłania najskrytszej tajemnicy
ukrytej pod podmuchem lekkiego wiatru
co figlarnie rozwiewał włosy i kojąc war
zapleciony w długi warkocz uniesieniem rozkoszy
niby łanami zbóż sycił się widokiem otulonej wstążką rzeki
posłanej kolorowym kwieciem leśnej łąki

nie chcę zapomnieć tych cichych słów
szeptanych w podnieceniu prosto w spragnione uszy
jak trawa łaknąca dżdżu nasłuchujących
każdego westchnienia nadchodzącego bez wysiłku
z głębi bijącego pożądaniem serca
które w krótkiej chwili zapomnienia w całości oddało siebie
w wieczyste posiadane
nieograniczone widnokręgiem trosk i zmartwień

nie chcę zapomnieć ale wiem że pamięć
wraz z piaskiem który spada po woli na dno klepsydry
staje się coraz cięższa coraz mniej powietrza ze wspomnień
pozostaje na złapanie ich oddechu

nie zabieraj mi tlenu
SPRAW BYM NIGDY
NIE MUSIAŁ PAMIĘTAĆ