pętla egzystencji

[Mateusz]

c z ł o w i e k
stateczna komórka
i plemnik wędrowiec
cud natury
gdy pęka kokon istnienia
zrodzony w miłości
niewinny, bezbronny, piękny
kolejny wilk
w własnym stadzie owiec
on - władca świata

c z ł o w i e k
z czterech
staje na dwie nogi
by iść ślepym torem
przeznaczenia
wyprostowany, dumny
poszukuje drogi
pragnąc współistnienia
by zwiotczeć na koniec
nie znajdując niczego
prócz starości
ostatnie stadium istnienia
przepoczwarzenia
zaciśnięta pętla
egzystencji
gdy czas goni, ucieka
koniec ścieżki
umierając rodzi się na nowo
odkrywszy
...
c z ł o w i e k a

[Anna_Para]

Albo bez interpunkcji albo konsekwentnie, według zasad.

Nie trafia do mnie ten wiersz. Ciutkę mu brak metafory, poezji.

Może innym razem.

Para:)