Tylko

[Krystyna Es]

To tylko zwykłe drzewa,
w zwyczajnym, szarym mieście,
a pod dachami domów
już dawno ludzie śpią,
jak co noc światła latarń
żółtawym świecą blaskiem,
wiatr goni ciężkie chmury,
tylko zwyczajna noc.

I nagle - trudno słowa
odnaleźć, bo ich nie ma
i żaden geniusz pędzla
nie byłby w stanie też
choć cząstkę tego piękna,
które wypełnia oczy, utrwalić,
gdy to wszystko przysypał
świeży śnieg.