Moja Ulica

[anaus]

Moja ulica domem biednych ludzi
Miejski wąwóz Kamienic odartych z uroku
Na murach sztukę uprawia wandalizm
Upiększając bloki kolorowym graffiti

Moja ulica matką bezdomnych
Podarte spodnie , potłuczone twarze
Przemawiają jednomyślnie o powadze chwili
Która rośnie z każdym wypitym winem

Moja ulica drogą do nikąd
płomień nadziei dogasa ukradkiem
na lepsze jutro dla tubylców
cierpiących jak ptaki w betonowych klatkach

Moja ulica moją ojczyzną
Domem rodzinnym, wspomnieniem dzieciństwa
Tu pierwszy papieros, miłość i blizna
Nigdy na świecie się jej nie wyprę

[Gość]

Mimo odrobiny patosu jak dla mnie do przeczytania.
Pozdrawiam.

[anaus]

Jeżeli da rade go przeczytać to się cieszę :)

[Staszek_Aniołek]

patriotyzm lokalny.
dobra postawa, nie należy podcinać gałęzi, na której się siedzi.
ale...
forma nudzi, miałem wrażenie że czytałem już podobny tekst...
ot choćby "Homiczówka"

mimo że piszesz "nigdy na świecie się jej nie wyprę" to całości nadajesz klimatu upuszczania żółci...
pracuj, pracuj.
pozdrawiam