Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kosku Kochany, jak się cieszę, że jesteś! Rzadko ostatnio się tu pokazujesz...
Baaardzo mi miło, że podoba Ci się mój wierszyk. :-)))
Serdeczności.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Izo, dziękuję najserdeczniej za te piękne słowa pochwały! Wiem, że lubisz lirykę i znasz się na niej, więc jeśli podoba Ci się mój wiesz, to dla mnie jest to duży sukces!
Słoneczności. :-)
Opublikowano

napiszę słowo, którego nie lubię: ślicznie :(((
dziwię się samemu sobie, że to napisałem :D
ale Gałczyńskiego (kiedyś) recytowałem mojej lubej;
dziś takie słowa chciałbym usłyszeć od niej;
no, może z wyjątkiem ostatnich dwu wersów, miałbym kłopot z odpowiedzią :D

pozdr.

Opublikowano

Pablo, nowy Gościu pod mym wierszem - bardzo Ci dziękuję za "ślicznie"! Cieszy mnie to ogromnie, bo - chociaż nie lubisz tego słowa, jako i moja córka - ja je lubię, a ponadto uważam, że pasuje jak ulał do... Gałczyńskiego. A ja Go uwielbiam. Dlatego cieszę się, że i mnie się to słówko dostało. :-)))
A co do odpowiedzi na dwa ostatnie wersy - ja otrzymałam taką: "Jesteśmy tym, kim widzą nas nasi najbliżsi - poza tym nas nie ma". Czy nie takiej odpowiedzi właśnie oczekiwałam? :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_TalarCo za piękne pragnienia. Tak, niech będzie więcej uśmiechu niż łez. :)) Pozdrawiam 
    • @Toyer Twój wiersz to poruszająca metafora o odrodzeniu, drugich szansach i przezwyciężaniu trudności. Szczególnie porusza mnie końcówka - "co z tego że nie żyję odrodzę się znów, wybierając życie od nowa, a cierpienie w piasku zakopię". To tak pięknie oddaje tę ludzką zdolność do wstawania po upadkach, do rozpoczynania od nowa mimo ran.
    • @Nata_Kruk Pięknie i melancholijnie o cykliczności i o zawieszeniu między porami roku, kiedy jesień odbiera to, co wiosna ofiarowała. Szczególnie poruszające jest zestawienie kasztanów - "kasztanowe, jak niegdyś moje włosy" - z refleksją o czasie, który "ochoczo je popieli". Wiersz jak impresjonistyczny szkic.
    • @huzarc Świetny! Metafora "światłowodowa sierść" - połączenie czegoś organicznego z technologicznym. I ten kontrast między pozorną "miłością" a "tresowaniem" na końcu. Ta "złota smycz w brokatowej obroży" brzmi bardzo dwuznacznie. No bo właściwie kto kogo tresuje?
    • @LeszczymCałe nasze życie to ciągłe wybory. Dla mnie to są raczej nieprzewidziane skutki naszych wyborów. Tak, jak nieprzewidzimy naszej przyszłości, czy przyszłości kraju, świata. Bo jej się nie da przewidzieć. Czy wybierając np. kierunek studiów, jesteśmy świadomi, że to nasza decyzja? Dla mnie to oczywiste, mogę uzasadnić, dlaczego chcę to studiować. Ale nie mogę przewidzieć, czy po  ich skończeniu będę zadowolona. To też jest dla mnie oczywiste. Determinizm zakłada, że wybierając ten właśnie kierunek, nie robię tego z własnej wolnej woli, bo już jest "zapisany" mój los, i nie jestem tego świadoma. I to mnie przeraża przeraża. Tak, jak w poglądach religijnych Kalwina - jesteś zły i grzeszny, bo do tego zostałeś wybrany i nic nie możesz z tym zrobić. Ale to oczywiście skrajny determinizm - predestynacja. Ale masz rację, nad wszystkim można się pozastanawiać. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...