(...)(po mrozie deszczu i wichurze)

[Bartosz Wcisło]

po mrozie deszczu i wichurze
truizm opadłych liści
urzeka formą

jednak gdy skończą z nim poeci
do głosu nieodmiennie dochodzi
zew krwi i kości
i bakterie gnilne

anonimowy liść
utraciwszy czystość kształtu
nie budzi refleksji
przegrywa
z alejką żwirową
bukszpanem
liśćmi żywymi
niepokój degrengolady
nie znajduje uznania

anonimowy liść
utraciwszy czystość kształtu
traci sens

i tryumfuje krew i kość

[Piotr Sanocki]

Mmmmmm.... Pachnie mi tutaj "Radością pisania" :)
Ale udany wiersz, chociaż niektóre wersy zbyt dosłowne :) Ale Czuję klimat - i to się liczy.

Pozdrawiam serdecznie

[Bartosz Wcisło]

"Radość pisania"... wydaje mi się, iż mój wiersz jest do wzmiankowanej "Radości" podobny tylko w układzie ilości sylab w trzech ostatnich wersach.No i tą "zemstą".Chyba ma Pan rację.
W każdym razie dziękuję za komentarz.

Czy utwór był aż tak zły, że absolutnie nie mógł bruździć w dziale "Z"?Proszę moderatorów o odpowiedź.

[Bartosz Wcisło]

Wyedytowałem tą końcówkę.

[Jan Polski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Szanowny Panie,
nie mamy w obowiązku (moderatorzy), ale tytułem wyjaśnienia: wiersz nie jest tak absolutnie zły, w tym, jak i w poprzednich, nie ustrzegł się Pan jednak sporej ilości kolokwialnej potoczności (zarówno w sformułowaniach jak i obserwacji & refleksji). To moment, żeby spróbować coś poprawić - tak to widzę.
Ponadto chciałbym dodać, że musimy dbać również o wysoki poziom w dziale P - Pana wiersz te warunki spełnia.
;)
Pozdrawiam - Jan P.