Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Nabyta wiedza i obserwacje oraz przemyślenia nad póki co dotkliwie odczuwanym czasem pozwoliły mi sporządzenie zastawów słów i rymów, którymi między innymi przeczę, iż nie ma miejsca żadna jego dystrybucja, a jego dyspozytorem, czy raczej jego sprawcą i dysponentem jest Król Wieczności, będący ponad czasem i wykorzystujący go stosownie przy realizacji własnych zamierzeń. Ma to (jak dla mnie) ten praktyczny wymiar, że jeśli będę się Mu podobał, to czas nie będzie również mnie ograniczał, choć ogranicza... póki co. Pisanie strof których podmiotem jest czas, jest dużym wyzwaniem... Pozdrawiam z serdecznością Ciebie, nie bojącą się tykać... czasu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Szanowny Tomaszu M

Jak Ty usiłowałem sobie uzmysłowić (umysłem i zmysłowo) sens Twojej wypowiedzi i... dostrzegłem, że bez czasu nie istniałyby wszystkie te pojęcia i odpowiadające im słowa, w których czas pełni rolę służebną, np. być. Skoro zaś nie istniałyby takie słowa, to... traci sens Twoja wypowiedź, ale nie mam Ci jej za złe... Pozdrawiam z serca życząc zdrowia wszelkiego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

A dlaczego nie, jeśli wyliczenia (w przypadku czegoś tak niedefiniowalnego jak czas szczególnie) opisują tenże (czas jako parametr)? Formę... ale jaką? Jaka stanowi, że to wiersza, a jaka jest niewłaściwa dla niego? Zamieściłem na tym forum tytułem eksperymentu wiersz "zachęty bez strofowania", co do formy to proza, ale... co, z rymami wewnętrznymi? Co do znaków interpunkcyjnych, to przyznam cię, że najczęściej miewam wątpliwości, na ile nimi sterować to, jak strofy będą czytane. Czynię je po to, by POKAZAĆ, jak ja je intonuję... Z zadowoleniem przyjmuję Twoje, mobilizujące do lepszego (przecież nie gorszego!) formułowania zapisu poetyką zwanego. Dziękuję i pozdrawiam - niezwyczajowo!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

to co napisałeś nie jest naturalne,
wydaje mi się (chociaż znawcą poezji nie jestem), że:
1. umieszcza się wiersze w odpowiednim dziale- jeśli to nie poezja- a proza
2. chyba nie należy zarzucać czytelnika aż taką ilością warsztatowej pracy;
3. jeśli występuje słowo " parametr" w tym co napisałeś, to już nie potrzeba
wyjaśniania (?), samo z siebie to słowo określa pewne granice
4. forma odnosi się do całości utworu; interpunkcja sam wiesz
5. myślę, że co do znaków nie należy ich nadużywać, czytelnik sam zinterpretuje(chyba)
i ZOBACZY....(nadmiar)
Czas i owszem nie jest definowalny, dlatego trzeba pozwolić jemu samemu..nie tak
bardzo po ludzku, jemu samemu się "wyrazić jakby", nie wiem czy jasno piszę, ale
próbowałam...

Nadzwyczajowo również pozdrawiam i powodzenia(:J.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina Zwłaszcza ta sugestywna, pojemna, ale i smutna w wymowie kropka. Podziwiam... mało słów, a cały kolaborat tu ujęłaś. Pozdrawiam :)
    • @befana_di_campi Skamieniała cisza w świetle długowieczności drzewa oliwnego i jak się zdaje samotności, brzmi smutnie i przygnębiająco. Pozdrawiam :)
    • kiedyś nie miałam w sobie tej odwagi mówiłam wszem wobec jakie to żałosne   teraz mam i nie wiem co mnie powstrzymuje   skoro tak bardzo pragnę stać się pustką   nie mam już siły aby udowadniać kopać się z koniem przetrwać niemożliwe   ilekroć zacznę nie cieszy mnie postęp ilekroć zaniecham czuję się podle   wciąż żyję na lęku czas nie chce spowolnić   a kiedy przez chwilę poczuję się dobrze dręczą mnie flashbacki koszmary ustronne   Info ws. wiersza - ostatnio jestem bardzo zajęta i zapewne na ewentualne ślady  obecności odpowiem po dłuuuuuuuugim czasie. Nie martwcie się o mnie :) Po prostu potrzebuję spuścić ciśnienie publikując wiersz.    Deo
    • @Dobry, Zły i Brzydki ciekawy rytm, wiersz krotki przez niego ale po chwili można przystanąć i spojrzeć ponownie. Miło, pozdrawiam:)
    • W oczach piach, Ktoś krzyczy brzydko.   Droga- choć prosta- Cuchnie już zmęczeniem.   Kolega sytuację Ma już w poważaniu. - Starszy - byś nie zrzucał, Wad na pokolenie.     Prysznic, już przebrany, Walka trwa w najlepsze.   Krzyk, by zostać w domu Dławi się o kieszeń.   Umyć się, umówić, A co będzie? Pieprzę!   Tragizmy zostawiam RCB w esemesie.     Wspominam gówniarza Z dziadkiem na balkonie, Równy brak cenzury nad podziw piorunom.   Z nim każdy niestraszny, Deszcz kapie na skronie.   Ucząc się nadzieję Brać w przyszłość oburącz.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...