Realista

[Bronisław Jaśmin]

Nie patrzę w niebo,
które kładzie się na głowie.
Uwija z moich włosów wygodną poduszkę.
Wędrują na cherlawych karkach białe wieże,
dla których opadają nieba - bijąc w dachy.
Na każdym z nich osobne, ciche, wyjątkowe,
że chce się aż powiedzieć przed ciszą wieczoru:
na dachach wież przyklękły obłoki - łucznicy.
Strzelają z wież, z otworów czarno - przezroczystych
w te drogi, które będą podane rozumom.
Wśród kwiatów balkonowych siada starzec - ogień
i spala widnokręgi podobne do fajki.
Jeziora czas patroszył na wszystkich zegarach;
bezbarwne ryby - (snadź chmur) o skrzelach ze sztormów.
Nie patrzę na zwodnicze, bezbarwne połacie,
bo przecież swój zmierzch będę szykował w korzeniach.

[Gość]

"Jeziora czas patroszył na wszystkich zegarach" - i to mówi "Realista"...? Jak dla mnie udziwniony ponad wszelką miarę.
Pozdrawiam.

[Dorota_Jabłońska]

Realista

nie patrzę w niebo
mimo że kładzie się na głowie
wije z włosów wygodną poduszkę
potem wędruje cherlawym karkiem niczym białe węże
a każdy z nich osobny cichy wyjątkowy

na wieży pleców przyczajone obłoki
strzelają z otworów czarno-przezroczystych
w drogi podane

pośród rąk rozsiada się starzec
i ćmi widnokręgi podobne do fajki
czas patroszy wszystkie zegary
bezbarwne ryby o skrzelach ze sztormów

nie patrzę w zwodnicze przeźrocza połaci
osobny zmierzch cichy
wyjątkowy


Pozwoliłam sobie na małe co nieco :)
Pozdrawiam

[Ran_Gis]

-twoja wersja jest jaśminowa, ale jabłonśka też mi się podoba, a że popsuty dziwi się że wiersz jest
za bardzo poetyczny.. na to nie poradzę..

pozdrawiam Bronek Ran

[Marek Konarski]

Można ponarzekać, można poddać się klimatowi (się poddałem) ;)
Piękna puenta :

bo przecież swój zmierzch będę szykował w korzeniach

:)