Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

miała u boku psa
kości wysypane na progu
miseczkę na wodę
i dużo czasu

nikt nie obiecał
więc nikt nie przyjdzie

do głowy nie przychodziło
sensowne postanowienie
słowa zabliźniały rany
zmierzwiona sierść
ukrywała co nieco

tylko obroża lśniła
jak gdyby nigdy nic

słońce wie kiedy zaświecić
tak mocno że drugiemu mogła
piasku nasypać

Opublikowano

Marusiu, ten wątek z psem jest bardzo sympatyczny i taki ciepły. Ale reszty nie rozumiem. Postanowienie, rany, słońce, piasek? Sorki, ale nie klei mi się to w żadną historię ni obraz...
Natomiast o psie - bardzo miłe i przytulaśne. :-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ludzie niezwyczajni - bardzo trafne
określenie.Miłośnicy zwierząt widzą znacznie więcej wczuwając się
w ich odczucia:) Wiem, że trochę "zakręciłam" temat i miło mi
bardzo, że to wyczułaś:) Bardzo dziękuję i pozdrawiam:)
Opublikowano

Kocham zwierzęta - najbardziej psy i konie. Nie potrafię znieść, kiedy dzieję się im krzywda.
W wierszu, wydaje mi się, że peelka i pies skrzywdzeni przez los, są dla siebie wszystkim...
Pies rekompensuje stratę po tym drugim, który osamotnił peelkę? Tak sobie rozważam na tym piaskiem właśnie - garść piachu na trumnę? to jakby symbolicznie, że "on" już dla peelki umarł.
Bo mam nadzieję, że nie piesek :(
Nie wiem, czy poszłam w dobrym kierunku.
Wiersz, uważam, dobry - zatrzymuje.
Pozdrawiam serdecznie.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka   Alu. wiesz przecież, że tym tekstem prowokowałem do myślenia. Do zastanowienia się ludzi nad swoim własnym losem. Jak czytam o cholernych deprawacjach ludzkości, o mordowanych dzieciach palestyńskich, o zegarze totalnej zagłady ludzkości którego wskazówki nigdy w historii nie były tak blisko końca świata, o odejściu ludzi od Stwórcy....... to lęki we mnie są wielkie. I o tym piszę :)   dziękuję:)
    • @Migrena   Przeceniasz mnie trochę, ale dziękuję.         @huzarc  historia tego koncertu skrzypcowego  jest niezwykła. Robert Schuman podobno przemówił zza światów, że napisał koncert skrzypcowy.  Został ukryty przed światem przez Josepha Joachima przetrwał czasy, pożogi wojenne. Tak. Dziękuję      
    • @Annna2   to jest niezwykłe ! Z taką łatwością rozrywasz teks na strzępy żeby wydobyć jego  esencję i przesłanie autora. Robisz to z mistrzowskim wdziękiem. Z analizy Twoich komentarzy widzę, że piszesz jedynie cząstkę z tego co widzisz i odbierasz. Myślę, że to z powodu Twojej elegancji rozumu. Jesteś genialna.   Co do mojego utworu. Napisałem jego dalszy ciąg. "Kronika nowego Boga". Z nowymi elementami dzisiejszego świata. Ale z samej istoty niepowtarzalności naszego istnienia to proza bardziej sf.   Aniu. Dziękuję pięknie :)       @huzarc lubię Twoje komentarze. Są "mięsite" i zawsze z głębokim rozumieniem tekstu. To pięknie świadczy o Twojej inteligencji. Podziwiam ! Dzięki wielkie za koment. :)     @tie-break   no pewnie, że całe szczęście :) Ale tak naprawdę to nie ma na świecie człowieka który wie co wydarzy się "jutro". Jesteśmy już tacy "mądrzy" ale tego co się wydarzy nie mie nikt. dziękuję, że zajrzałeś :) dziękuję za koment.    
    • @Migrena Trudny wiersz jak dla mnie.  Ale powiem Ci jak rozumiem - Bój nie zniszczy świata, stworzył ziemię na wieki, raczej zniszczy tych, którzy niszczą ziemię - coś jak właściciel wywali złych lokatorów. Nie lajkuję, bo nie trafia do mnie, ale byłam, czytałam  :)
    • @Annna2 To piękny, subtelny hołd dla muzyki, która ocala to, czego nie potrafi ocalić historia.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...