amen

[Rif Notsel]

czy ktoś kiedyś powietrzem tak zawiązał nogi
by trumny wieko zatrzasnąć na amen
czy tym powietrzem w płuca wbił mocno ostrogi
by oddech uleciał w nieznane
czy próbowałaś pochwycić tęczę

tak by kolory zatrzymać
czy złapałaś ptaka za ręce
by w locie miłości się imać

czy miałaś kiedyś okazję
swe sny zjeść na śniadanie
traktować jak nie eutanazję
tylko jak szczere wyznanie

czy byłaś prawdziwą do bólu
jak dziecię, które chce piersi
czy wiedziałaś, że możesz dać mleko
w połowie pisania tych wierszy

czy umyłaś rosą swe włosy
wtulona wiatrem w swój las
czy słyszałaś pragnień odgłosy
de facto, gdy nie ma nas

czy posłałaś chmurami swe łóżko
strzegące tajemnic alkowy
czy kiedyś byłaś mi wróżką
chociażby tak do połowy

nie tylko wiatr wiąże nogi
zapamiętaj swoje pragnienia
powietrzem związany ubogim
jestem Twój ... od niechcenia
...
Amen