Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bez powrotu

pi kok
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • sisy89
      blednące obrazy

      Przez sisy89 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka i tak bywa, dziękuję :) @Berenika97 bardzo dziękuję :)
    • Migrena
      zdeptana dusza

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97   to głęboki i poruszający wiersz. Berenika z niezwykłą siłą i intymnością przekazuje, jak wojna niszczy nie tylko domy, ale i duszę ofiary, redukując ją do strachu, wstydu i pragnienia zaprzeczenia własnemu istnieniu.   to obraz traumy i obdarcia ofiary z godności.   świetnie napisany.   szczególny.   ukłony :)  
    • Berenika97
      Misio

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @infelia Jaki piękny i czuły wiersz!   Uchwycić tę magiczną, ulotną intymność między dzieckiem a ukochaną zabawką. To, jak pokazujesz ten świat "od środka", z perspektywy kogoś, kto naprawdę rozumie tę relację, jest niezwykłe.
    • Berenika97
      Zerwany krzyk

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc "Zerwany krzyk rozbity na fotony" – to przerażający obraz. Człowiek rozpadający się na cząstki jednocześnie z rozpadem świata. Mroczny i mocny wiersz.  
    • Berenika97
      zdeptana dusza

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Bardzo dziękuję! To smutne, że ten wiersz nie starzeje się razem z nami — że wciąż mówi o tym, co dzieje się dziś, teraz. Twoje słowa o głodzie chwały to gorzka prawda. Zapomina się, jak cierpią kobiety.  Pozdrawiam." @Tectosmith Dziękuję za te słowa. To, że zatrzymałeś się przy tej drżącej wodzie, znaczy dla mnie bardzo dużo — to był jeden z tych obrazów, które przyszły same, jakby musiały. Masz rację, strach rzeczywiście przenosi się na rzeczy, one pamiętają to, czego my nie chcemy nazwać. Pozdrawiam serdecznie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...