Trawiaste ramiona

[B.A.C. Stork]

Okrywszy rosą trawiaste ramiona,
Uśmiecha się do mnie łąka zielona.
Pobudza do życia – jak Okawango…
Gdy pora deszczowa gra mokre tango.

Gdy byłem strudzony dniem pełnym znoju,
Grały mi świerszcze muzykę pokoju…
Uniosłem powieki… patrzę skąd płynie
I myślą biegnę ku słodkiej dziewczynie.

Wszędzie dmuchawce, bielutkie powoje,
Och jak cudowne jest życie we dwoje.
Pachną dzwoneczki, stokrotki, łopiany,
Biegnę przed siebie w naturze skąpany.

Upadłem twarzą w ramiona trawiaste,
Pachniały łąką… nie były kolczaste…
Zamknęły nade mną kłosy dojrzałe,
Wszak były całe miłością nabrzmiałe.

B.A.C. Stork

[krowieńczak]

Parno się zrobiło..lubię...a rytm z jednej strony psuje, a z drugiej wprowadza w trans..
Okawango...z jednej strony szkoda, ale z drugiej, zważywszy na końcówkę wiersza, końcówkę wiersza uchwyciwszy w umorusaną wilgotno - błotną dłoń, no to fajnie..fajnie..;)