Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Enklawy

Bronisław Jaśmin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bronisław Jaśmin

Bronisław Jaśmin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

wargi zostały powołane jako zręczne cięciwy
zakładane pierścienie są głodne na palcach
opuszczonych gdy ich uśmiech pójdzie zdradą z wiatrem -
- opuszki odwracają płótno dnia od tętnic
gdy znowu są wydane
na głód bez chomąta z blasków

to naprawdę enklawy

języki takich tworów pod śliną ścięte dziedziczeniem
dziedzice ojcowizny
a słowa osadzają krawędź na granicach

o wschodzie niebo pęka
a potem pękają enklawy języków

język powołany blaskiem

słońce przychodzi stylem retro
wyszukanym kabrioletem
pod namową wschodnich wiatrów
skuwającym górskie szosy okowami uschłej trasy

pod namową zaszłych wiatrów

po wodach płynie
jak przedwczoraj ostatnie liście delfinami

wszystko jest enklawą

potem to tylko jest aneksja
zabawnych wspomnień
snów w orzechach

zostaje duma że się stoi na gruntach po zamiarach
zatrudnionych czasów na usługi z grud fryzjerskie
lub siedzi na fotelu
enklawie słabych minut wysysanych z kości
gdy jeszcze sercu
jesteśmy enklawą

jest wiosna
ekspedycją wędrownego pulsu
u starców nie znajduje siebie jako okrąg

serca dla miejskich oddechów kastrowanych
to nic już nieznaczące przekrwione enklawy

poczekam na kastrację łuku hipodromu z chmur
skrzydła miasta
skrzydła
odbicia białych dachów na dłonie nie wytrysną

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Miasto we mnie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      „Miasta, które nosimy w sobie, nie mają ulic ani światła.” — Zbigniew Herbert   Tu nikt nie prosi o dowód. Twój cień wystarczy za dokument. Klucze rdzewieją od środka, a drzwi ustępują tylko wiatrowi, który plącze liście z porzuconymi wiadomościami. Nie ma tu słów — rozmowy zakończyły się wieki temu. Został po nich cienki nalot, jak szron na szybie między snem a przebudzeniem. To miasto — muzeum zapomnienia, gdzie w gablotach leżą gesty, które już nic nie znaczą, Nie świecą neony, nie jeżdżą samochody. Tylko schody wiją się w górę, i balkony z których zwisa powietrze - ciężkie, niezdolne spaść, bo nawet grawitacja czuje znużenie. Mapy tego miejsca rysuje się na wewnętrznej stronie powiek, zawsze z błędem — ulice zmieniają nazwy nocą, a każda z nich prowadzi w to samo miejsce - do środka ciszy. Przychodzę tu liczyć swoje echa, staję przed lustrem - widzę tylko ramę, pustą przestrzeń gotową na portret, którego nikt nie rozpoczął. Mieszkańcy są na delegacji w poprzednim życiu. Zostawili herbatę, która nie stygnie lecz gęstnieje i książki otwarte na stronie, gdzie bohater miał zrozumieć - lecz zdanie urwało się jak tętno. A ja zostaję - ostatni lokator miasta.
    • bronmus45
      - wyzerowany ..

      Przez bronmus45 · Opublikowano

      ~~ Podwinął ogon i zwiał do Budy, kundel to zwykły, nie ogar polski. Za grosz honoru (chociaż nie... rudy) u homo sapiens - to typ warcholski. ~~
    • Konrad Koper
      Piękna żona

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @Marek.zak1 Ma sens ! Zajrzyj proszę...  
    • Simon Tracy
      Boże szelmów... pobłogosław króla cz.8

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Wiesław J.K. Pamiętam czasy gdy kalifat Państwa Islamskiego udostepniał w internecie filmy z egzekucji więźniów. Na ludziach zachodu robiło to wrażenie ale dla miejscowych nie było to w żaden sposób gorszące ani przerażające.  Pewna doza zrozumienia, współczucia i empatii w dużej mierze zależna jest od miejsca urodzenia i doświadczeń człowieka. Kiedy od małego dziecka wszędzie widzisz śmierć i krew a twoim podwórkiem jest nieustająca wojna to takie obrazki są niczym ponad codzienność 
    • Wiesław J.K.
      Betlejem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Annna2 Tutaj się bardzo mylisz, osoba nie musi być katolikiem aby wierzyć w Boga. Religia katolicka pokazała swoje oblicze przez wieki swojego panowania.  Trzeba brać pod uwagę dlaczego powstały kościoły ewangelickie, prostestanckie. W tych religiach przywiązuje się dużą wagę do tego co mówi Biblia, natomiast kościół katolicki odszedł od tych biblijnych zasad stwarzając system zastraszania, przynajmniej było tak niegdyś. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...