Spotkania z Człowiekiem

[Marek M]

Ten krzyk to jego pierwsze tchnienie,
dziecka niewinne urodzenie,
przy matce lub już porzucone –
spotkanie z Człowiekiem albo z potworem.

Los rzuca, a może przeznaczenie,
Nawet nie myślisz, w kogo się zmienisz;
czy w Człowieka na wzór swego Boga,
czy w kanalię wyklętą. I trwoga.

Gdy kres życia do oczu zaziera,
jednym niesie nadzieję i spokój,
innych zaś wielki strach poniewiera,
a może jednak wrócić do Boga?

Spotkania z Człowiekiem czy może…
z mizernym człowiekiem spotkania?
Twój wybór. Należy do Ciebie
do śmierci od świtu zarania.

[Tomasz_Biela]

ostatnia strofa do wyrzucenia bo zbędna /
ogólnie słabo ale jakiś sens jest podtrzymany /

więc ogólnie nie jest najgorzej / rymy nie do składu nie do ładu
można by z tego zrobić całkiem przystępny tekst /

do następnego /

t

[G_K]

Popieram i ...
pozdrawiam ;)