komnata

[martin_homme]

Jesteś
wszystkim
i jedynym
słodkim
brzemieniem
i czerpakiem
pełnym wody
na moje pragnienie
szaty to komnaty
do których wczołguje
się namiętnie i promiennie
jak wody wirze malachitowym
ulegam źrenicom twoim
półksiężyc w oknie kiwa się rumiany to
znak że już pora długich i obłędnych
zaplatań i harf obu-ramiennych
To chwila wina obfitego na koniuszkach
szafiru i dolinach ciała naszego
Wracam nieustannie do źródła
pragnień jak zwrócona głowa
do erotycznego słońca występu
na skraju horyzontu
Zioła aromatyczne
przybierają wyraz
przekorny
wraz z tobą