Tatry-Nocny turysta

[Józef Bieniecki]

Tatry- Nocny turysta

W siodle przełęczy się ułożył,
Na chwilę oparł głowę.
Popatrzył w miasto,po dolinach,
By ruszyć w dalszą drogę.

Niebo podparte kolumnami,
Wspierane Tater szczytem.
Jak ten sekstyński filarami,
Z freskami pod sufitem.

Tu freska Wagi,a tam Raka,
Psy ,wilki i pogonie.
W innej zaś stronie freski ptaka,
Królowa gwiazd na tronie.

Tam sadza nieba,droga jaśni,
Kobiercem gwiazd utkana.
Anielska droga,droga baśni,
Tu Mleczna nazywana.

Księżyc latarnię wierchem wodzi,
Już doszedł do zenitu.
Warkoczem iskier srebrnym spływa,
W doliny,z igieł szczytu.

Widać,że lubi się przyglądać,
I gwiazdkom swym przewodzić.
W nocnej zadumie,jak turysta,
Po Tatrach polskich chodzić.

Józef Bieniecki

[taki nik]

Aż się chce położyć obok Twojego bohatera i podziwiać piękno nocy niezamącone światłami miasta.
Pozdrawiam