Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tam byłem gdzie doliny śpiewają o ptakach,
Czy wody, czyli twarze przecinane nurtem.
Promienne blasków twarze, na lśnieniach gwiazd - znakach,
Nie toną. Wypływają na powierzchnię buntem. -

Bo czasu, burzą albo piorunem - wahadłem,
I z wędki słońca w nicość są kształty wciągane.
Twarz bytu na powierzchni się dusi dnem stadnie.
Nad niebem śpi, oddycha na oczach barw szkwałem.

Więc u nas tylko mogą blaski - majestaty
Odnaleźć w krwi wędrówek szlak i opowieści.
Blask owy się zamieni później w sny lub znaki.
Więc ptaków śpiew we śpiewie wiatru będzie wieczny?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...