Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Najdroższy, najukochańszy, mój jedyny…

Gdzie jesteś…? Szukam Cię po omacku, jak ślepy swojej przystani. Rzygam z bezsilności. Pomóż mi skończyć z tym wszystkim.
Rysiek wyleciał do swoich rodziców kilka godzin temu. Klamka zapadła. On też mnie opuścił. Jak zwykle, jak zawsze. Amen.
Czuje się jakbym była jedna jedyna na tym świecie. Boje się. Nie wiem co będzie dalej. Nie lubię opętania strachem. Tęsknota za miłością i przytuleniem dusi. Jest jak dzikie zwierze, które śledząc każdy mój ruch siedzi mi na piersiach i nie pozwala oddychać. To tak bardzo boli i tak bardzo męczy… Wojtusiu, gdzie, gdzie jesteś…?!
Żegnaliśmy Ryśka wczoraj wieczorem tanim winą i trawą. Całą naszą grupką. Tylko Ciebie najdroższy brakowało… Nie czułam Twojej obecności. Tak bardzo tego pragnęłam. Nie udało się tym razem. Wokół mnie było pusto i zimno. Nie było mrowienia na koniuszkach palców. Martwe, tępe powietrze i ja- zgubiona w przestrzeni wszechświata.
Wszyscy mówili, że będą tęsknić za Ryśkiem, czekać… Że szybko minie te 1,5 miesiąca. Byli przekonujący aż do wyrzygania a ja byłam jakby z boku życia. Poza wszystkim. Bez Ciebie. Ciągle czekam…
Coś się kończy, mój jedyny. Kolejny rozdział mojego pieprzonego życia dobiega końca.
Kiedy miałam uściskać dziś Ryśka przed jego odlotem nie umiałam nic powiedzieć. Miałam ochotę krzyczeć, wyć, złapać go w pół i płakać jak rozhisteryzowane dziecko. Stałam jak rzeźbiony anioł. Nie dałam rady wydusić z siebie żadnej sensownej rzeczy, chociaż tak bardzo chciałam. Wiesz o czym wtedy myślałam…? Że z Tobą nie dostałam tej szansy. Ty nie stanąłeś przede mną w oczekiwaniu na pożegnanie. Nie uścisnęłam po raz ostatni najdroższej mi w życiu osoby. Nie, w takim razie nie pożegnam nikogo więcej. Liczyłeś się tylko Ty. Więc odejdź Rysiek, odwal się, daj mi spokój, zostaw!
Pochylił się nade mną. Przytulał dłużej niż resztę. Może czuł, że w środku mnie łka dziecko, któremu nic już nie pomoże… To dziecko urodziło się, by dokonać aktu samozniszczenia. On też nic nie mówił…
Objął, spojrzał i było po wszystkim. Wdech. Wydech. Oddech samobójcy.
Czemu Ty nie jesteś tak ciepły i silny, że mogłabym zginąć w Twoich ramionach?
Poczułam, że śmierć powoli wsącza się w moje ciało. Rysiek za kilka minut miał odlecieć, Ciebie nie ma, znajomi mają swoje towarzystwo… Ta tęsknota za miłością była niemal fizycznym bólem. Wnętrzności chciały wydostać się przez skórę na zewnątrz. Napierały na cienką powłokę. Kręciło mi się w głowie. Patrzyłam jak Rysiek zostawia wszystko za sobą.
On nie wróci taki sam. Marishka, ta dziewczyna, do której poleciał z taką radością zmieni go. Nie poznamy Ryśka po jego powrocie. Czuję to. Nie będę dla niego bliższa niż pozostali. Wróci bardziej wyluzowany, bardziej pewny siebie, cwańszy…? Na pewno nie mój. Będę niczyja.
Wciąż nie mogę zrozumieć dlaczego wszystko między nami skończyło się tak szybko. Było nienormalnie pięknie. Nagle jeden dzień jak żyletka na nadgarstku przeciął wszystko. Wciąż trwam w tym zdziwieniu.
Być może to lepiej, że Twoja matka nie powiedziała nikomu, gdzie jesteś pochowany.. Chociaż mam do niej żal, że nie mogłam być na Twoim pogrzebie. Chciałam złożyć na Twoich ustach ostatni pocałunek. Dać Ci znak, że niedługo do Ciebie dołączę. Jestem przecież jedyną osobą, która ,,odważyła” się pokochać Ciebie- narkomana z tykającym wewnątrz wirusem AIDS…
Jakie to dziwne tak czuć- pragnąć możliwości pogrzebu kogoś, co do którego ma pewność, że jeszcze wróci. Chociażby po to, by zabrać mnie na drugą stronę. Wybacz Wojtku, ale Twoja matka to bardzo cyniczna kobieta. Nie powiedziała nikomu ani słowa o Twoim pożegnaniu. Gdzie, kiedy… Nic, po prostu nic. Zabrała Ciebie najdroższy i tyle. Jakby Ciebie w naszym życiu nie było. Jakbyś nie był dla mnie wszystkim.
To Rysiek był ze mną w dzień Twojego pogrzebu. Prawie nic nie mówił, gdy siedziałam zapłakana i skulona na jego łóżku. Raz tylko jeden pogłaskał mnie po plecach, gdy myśl o Tobie wydarła ze mnie urywany, zwierzęcy skowyt . Potem palił papierosa za papierosem a mnie paliły łzy na twarzy. Ja i on nie znaliśmy się na tyle dobrze, by wspólnie opłakać Twoją śmierć. Tęskniliśmy oddzielnie, chociaż tak blisko siebie.
Pewnie gdybym wiedziała, gdzie Twoja matka ukryła Twoje ciało zginęłabym już dawno na Twoim grobie. Położyłabym się i czekała, aż ziemia mnie wchłonie i połączy z Tobą. Byłam pewna, że śmierć nadejdzie wraz ze śmiercią mojej Alicji. Każdego dnia czekałam na nią a moje wnętrze było jałowe. Liczyłam na litość Boga w tej kwestii modląc się każdego wieczoru o jak najszybsze odejście. Nic nie czułam. Narkotykami były jedzeniem, powietrzem, seksem. Ćpałam w intencji mojego umierania. Cięłam się tak bardzo, że skóra bywała fioletowa od ran. Fioletowa… Fioletowa jak usta ćpuna. Jak sińce pod oczami. Jak żyły. Nie umarłam, dlaczego…?
Dlaczego wciąż żyje, chociaż tym życiem rzygam ciągle mocniej i mocniej? Jestem rasową dziwką, przećpaną narkomanką a wciąż jestem. Wolałabym być w czasie przeszłym.
Rysiek za niedługo będzie już w Norwegii.
Pada deszcz Wojtusiu. Mamy wiosnę i noc. Nie czuję odrodzenia. Pragnę czegoś zupełnie innego. Czy w tym roku w końcu się zobaczymy mój kochany?
Stawiam Ci tak wiele pytań, które pozostaną bez odpowiedzi. A pewnie gdybym teraz Cię zobaczyła nie powiedziałabym nic- tak jak dzisiaj Ryśkowi. Zbyt wiele słów niewypowiedzianych zmieniło się we mnie w milczenie. Jestem sama, samotna. Tak bardzo głodna Ciebie. Moje serce odeszło wraz z Tobą. Twoja na zawsze i na wieczność
Elsa

Opublikowano

Amelio, przeczytałem wszystkie listy i... Ciężko mi się wypowiedzieć, żeby Cię nie urazić. Sądzę, że za dużo chcesz powiedzieć, a słowa nie są w stanie tego pomieścić. Dobrze, że się nie zniechęcasz. Pisz, proszę. Może jednak te ciężkie klimaty Ci nie służą?! Spróbuj czegoś innego, jaśniejszego. Bardzo chętnie przeczytam.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija   Dzień dobry, pani Agnieszko, przed chwilą wstałem i piję kożucha kapucyna.   Jeśli chodzi o fetysz, to: kontekst był erotyczny i to nic złego - nie jesteśmy już przecież niedoświadczoną młodzieżą, a ludźmi w średnim wieku i mamy prawo mieć różne upodobania erotyczne - pewnie pani była lekko podchmielona - wtedy ludziom języki z łatwością...   A jeśli chodzi o odnośniki, to: w komentarzu pod pani wierszem pod tytułem - "Och, Karol!"   Łukasz Jasiński 
    • Podczas okupacji niemieckiej istniały wszystkie struktury państwa polskiego. Począwszy od armii, władzy sądowniczej, a skończywszy na szkolnictwie. Byliśmy jedynym krajem, w którym produkowano broń seryjnie. Do lipca 1944 roku wykonano 600 egzemplarzy Błyskawic. Powstanie Warszawskie nie przerwało produkcji. Dzieło inżynierów- Zawrotnego i Wielaniera, było po polskim Stenie najsłynniejszą konspiracyjną konstrukcją broni tego typu w Europie. Państwo Podziemne - doskonałość, fenomen i cud.   Z czasem płyną powolne interwały. A my tak bardzo przejęci obrotem spraw, z uśmiechem uczepionym u twarzy. Sursum corda, toast za życie bez obaw. Gdzieś tam są Oni, młodzi gniewni, nieuważni na chmury, za wcześnie za późno urodzeni. Piękni Żołnierze Wyklęci. Niezłomni. Rozważam swoje możliwości. Bo mogę. Wszystkie te jak, co i dlaczego, pozbieram maleńkie chwile radości. Tęsknoty rzucę w tak słoneczne niebo.          
    • @andrew Paciorku, chyba po tym co ci zapodam przestaniesz pysznie i głośno się tu obnosić z tym zaufaniem. A wystarczyłoby poczytać ewangelistów by nie sprzedawać się dostojnym tęgościom za ich bełkotliwe wygłupy o niebiesiech.   Niestety (dla ciebie i podobnie narcyzowatych) ono nie jest miejscem do którego się wchodzi. To jest czlowieczy stan miary bycia z Chrystusem. Niebo to zjednoczenie z nim oznaczające uwielbienie boga, nie jakiejś laski, jałowe zresztą gdyż ty w tym stanie wielbienia będziesz bez jaj i kutasika, a ona bez waginy. Oboje "jako aniołowie" będzieta.   "Ewangelia według św. Mateusza 22:29-33 BW1975 "A Jezus odpowiadając, rzekł im: Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej. Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie. " Czytać, czytać, żeby gdy ziemskość minienie nie zmartwychwstać z ręką w nocniku zamiast w waginie     Chyba że zaPISzesz się do Allaha. Nie, nie, żadnych hurys i rozpusty a to:   "2.25. Głoście dobrą nowinę tym, którzy wierzą i czynią dobro [5], albowiem dla nich są Rajskie Ogrody, pod którymi płyną strumienie. Gdy spożywać będą owoce z Ogrodów, wspomną „To jest to, co już kiedyś spożywaliśmy”. Otrzymają bowiem dary podobne do tego, co już mieli wcześniej. I w tych Ogrodach mieć będą"nieskazitelne małżonki i będą tam żyć wiecznie."   (za KORANEM, a nie urojeniami).
    • @Relsom  co też można zrobić- i któraż samotność gorsza( lepsza) niż ta samotność, czy samotność we dwoje
    • @Witalisa  ładnie- i lipiec taki trochę na przemian- raz deszcz raz słońce
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...