bez tytułu

[martin_homme]

w niepowszednią noc, kiedy tętnice gwiazd pulsują
wyrasta ciemność na poranek i źrenice
gęste listowie spada błękitnie bez tchu
a suche badyle strzelają świstem po niebie

długa, długa droga na horyzoncie
biegnie wzdłuż żył i krwi ciała
nadzieją dogorywa w oczodole
w samym centrum wszechświata

to nie o zmartwychwstaniu
to o śmierci, która żegna się
z przeznaczeniem

[martin_homme]

hm, może ładnie, chciałbym jednak żeby było bardziej dramatyczne, poruszające. Trzeba trochę popracować nad tym. Podoba mi się to słowo- "hemoglobinaidalny" (swoją drogą nie wiem czy takie słowo istnieje w słowniku, a jak nie - gratuluje neologizmu) które brzmi jakby zawierało w sobie istotę życia, o którą ta walka się właśnie toczy, esencję bytu, która w ostateczności nie zostanie zatruta
a tymczasem dzięki za komentarz
martin