Egzotyczność

[Bronisław Jaśmin]

zawarłem siebie w dwóch zwierzeniach
przymierzać rozstawienia palców
do równoleżników gubiących paznokcie
na nogach z brył próbować stukać w południki

gdyby przyjąć glob za czaszkę
wiadomym wtedy czym przebiegłość
planeta janusowa twarz
podwójny równikowy uśmiech
szczerbaty
zęby już wypadły
tak dawno jak i słońce leżące na znajomym łóżku
a wyżej północ i źrenice
przyszłość wypłynęła łzami
koczowniczych myśli
w starych liściach baobabów
tam starców miot za młody
jest bezżenny z czasem
ponurzy starcy głowami soczystymi
przed sobą kryją szorstkie torsy

nie cierpią przez żałobę
tam słońce wisi na przebudzeń wędkach
subtelnie zanurzone w sadzawkach tropikalnych deszczy
lecz północ i szare dalekie południe
zamyka wieczność w swej żałobie
i dla mnie wieczność tą w grób w trumnę
pokrywy z "Mc-'-Donaldów"