Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bo ja już w nic nie wierzę
Byłem sympatycznym grzecznym chłopcem,
Bezinteresownym ofiarnym młodzieńcem,
A przede wszystkim znośnym mężczyzną
Z którego ludzie – jak krwiopijcy komary kleszcze –
Wyssali resztę dobroci.
Bo ja już w nic nie wierzę
Moje ideały rozpadły się w mgnieniu oka
jak domki z kart, choć miały solidne
Fundamenty wylane życiorysami
Mistrzów. Zniszczył je podmuch
Wiatru nienawiści, szelest zazdrości,
Potok chciwość, a na gruzy spadł
Szyderczy deszcz śmiechu.
Bo ja już w nic nie wierzę.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...