Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dziura w niebie

Ela_Ale
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

wypłowiały się jakiś zrobiłeś
masz już tylko jedną twarz
naklejoną na kartce papieru
płaską jak relief z marmuru

zegar wreszcie chodzi zwykłym rytmem
kawałki nieba spadają na zamarzniętą ziemię
pochlapane sympatycznym atramentem
teraz czas na znikanie
i trochę tęsknoty

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Przepraszam Elu, może pierwszą tak, bo druga jak dla mnie miodzio.

wypłowiały zachowałeś
tylko jedną twarz
naklejoną na kartce
jak relief z marmuru

Marginalnie, odnoszę wrażenie że grzebanie w wierszach nie jest mile widziane w działach "archiwalnych" więc chociaż tutaj tak warsztatowo ;) Nie że się czepiam, absolutnie. Tylko czytam sobie tak jak napisałem.
Pozdrawiam.

Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Ty mnie nie przepraszaj! Ty myśl ze mną! W mojej wersji, pewnie, że przeładowanej słowem, chcę ten jad zachować. Ty zrobiłeś piękną, refleksyjną poezję! A nie każdy na nią zasługuje. Serdeczności. Elka
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Ty mnie nie przepraszaj! Ty myśl ze mną! W mojej wersji, pewnie, że przeładowanej słowem, chcę ten jad zachować. Ty zrobiłeś piękną, refleksyjną poezję! A nie każdy na nią zasługuje. Serdeczności. Elka
To już nic nie kapuję. Nie uważam aby te moje cięcia ujęły coś przesłaniu...
Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Ty mnie nie przepraszaj! Ty myśl ze mną! W mojej wersji, pewnie, że przeładowanej słowem, chcę ten jad zachować. Ty zrobiłeś piękną, refleksyjną poezję! A nie każdy na nią zasługuje. Serdeczności. Elka
To już nic nie kapuję. Nie uważam aby te moje cięcia ujęły coś przesłaniu...



Ujęły, ujęły...choćby temu wersowi, który ten jad rozlewa:

wypłowiały się jakiś zrobiłeś

samo słowo "jakiś" robi atmosferkę kpiny. Po usunięciu staje się poezja. :)))
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To już nic nie kapuję. Nie uważam aby te moje cięcia ujęły coś przesłaniu...



Ujęły, ujęły...choćby temu wersowi, który ten jad rozlewa:

wypłowiały się jakiś zrobiłeś

samo słowo "jakiś" robi atmosferkę kpiny. Po usunięciu staje się poezja. :)))
Aha, czyli nie bawimy się w poezję... to już nic nie kapuję, nic a nic. Naiwniak jestem bo jednak na orgu jak już to tylko chwalić. Nic więcej :)
Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Ujęły, ujęły...choćby temu wersowi, który ten jad rozlewa:

wypłowiały się jakiś zrobiłeś

samo słowo "jakiś" robi atmosferkę kpiny. Po usunięciu staje się poezja. :)))
Aha, czyli nie bawimy się w poezję... to już nic nie kapuję, nic a nic. Naiwniak jestem bo jednak na orgu jak już to tylko chwalić. Nic więcej :)


Czy my się rozumiemy, cy niekoniecznie? Co Ty mówisz o chwaleniu???

Mój wierszyk jest o facecie, który zrezygnował z ważnych przeżyć, zmatowił przez to świat, który zrobił się niemrawy. Zakpiłam z niego, bo już jakiś niemrawy się zrobił przez odejście na życzenie. Ty zrobiłeś z wierszyka poezję. I tyle. Upiększyłeś swoją poprawką moją kpinę. Jaki naiwniak??? O czym mówisz? :-)))) E.
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Aha, czyli nie bawimy się w poezję... to już nic nie kapuję, nic a nic. Naiwniak jestem bo jednak na orgu jak już to tylko chwalić. Nic więcej :)


Czy my się rozumiemy, cy niekoniecznie? Co Ty mówisz o chwaleniu???

Mój wierszyk jest o facecie, który zrezygnował z ważnych przeżyć, zmatowił przez to świat, który zrobił się niemrawy. Zakpiłam z niego, bo już jakiś niemrawy się zrobił przez odejście na życzenie. Ty zrobiłeś z wierszyka poezję. I tyle. Upiększyłeś swoją poprawką moją kpinę. Jaki naiwniak??? O czym mówisz? :-)))) E.
Ok. nie będę się tykał więcej. W sumie intencja autora decyduje :)
Magda_Tara

Magda_Tara

Opublikowano
Opublikowano

no! jam tu w końcu! uf - między pasztetem a nogami (za przeproszeniem) w galarecie.

wyblakł on jakoś, zszarzał....wypłowiał :((
hihi.
albowiem kontrastowo to się źle wypada ;(( nie przykładać "mierniczka", nie szukać! nie grzebać w jakichś zestawach kolorystycznych!

NO CONTRAST!

buziak! pozdrawiam! i świątecznie się uzewnętrzniam! Wesołego Alleluja i jajka też wesołego!
Podczepiak!
:)))))))))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      Krótko i mroźno

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Dekaos Dondi
      Krótko i mroźno

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • Robert Witold Gorzkowski
      Kłącze ajeru

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
    • Robert Witold Gorzkowski
      liryczna wiśniówka

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Swoją drogą nie masz litości dla aktorów, moim zdaniem tylko Ewa Demarczyk by podołała - fantastycznie ślizgasz się po dykcji jestem zachwycony jak lekko a zarazem trudno się to czyta w sensie recytuje. 
    • Robert Witold Gorzkowski
      Pętla

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Berenika97 mnie trudno jest wiele rzeczy pojąć i wtedy pozostaje wiara dziecka nie analizuję a przyjmuję z wiarą. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...