największa

[Zbyszek_Dwa]

nie umiem patrzeć sam z siebie
świat mieni się siną bryłą
bezsensownym miejscem dorastania
odległych edenów świętości

trwały uśmiech losu
niewyczerpane błogosławieństwo
śpieszy białym ogniem
w hebanach duszę otwiera

słońce ogarnia lotem ptaków
dotyka niezbędną czerwoną strofą
przedłuża godne trwanie

do ostatniej chwili

[Dawid Rt]

Kompozycja zgrabna, a treść do pomyślenia, pozdrawiam :)

[teresa943]

Tak. Spośród "trzech" tylko "ta" wraz z nami przekracza ostatnią granicę.
Szczęśliwy, kto "ją" znalazł i pielęgnował do końca.
:))
Serdecznie pozdrawiam Zbyszku.
Dobrze, że jesteś :)

Krysia

[Zbyszek_Dwa]

Z ogromnym opóźnieniem Dawidzie RT
bardzo dziękuje za czytanie, poswięcony czas

Pozdrawiam

[Zbyszek_Dwa]

Witam Krysiu :)
To takie proste
i często niedostrzegalne
a układa trwanie
gonitwę...

Dziękuję i pozdrawiam ciepło :))

[Zbyszek_Dwa]

Głębokie rozwinięcie myśli, interpretacji
Dziękuję jachu za czas i pozytywny odbiór

Serdecznie pozdrawiam :)