Odnowa

[Tomasz_Biela]

twarz wydłubana przez sępy
wypluta na oślep
szukam
nie wiem skąd zacząć

od początku
chowałem się przed słońca rozżarzonymi ostrzami
lądując w odpady cieni na wysypisku wrażeń

nie potrafię znaleźć pierwszej łzy
ani pierwszego najszczerszego uśmiechu tutaj nie ma
został wycięty poza życiorys

teraz od nowa uczę się
odczuwać uśmiech
uczę się
patrzeć sobie w twarz

[Magda_Tara]

dramatycznie przygnębiający, acz spuentowany nadzieją. ;))
tak z jest z Twoim peelem, Tomasz! ale jak mu idzie werbalizacja!
buziak
:))

lądując w odpady cieni - ja bym tak (inwersja ;)) inne mi nie przeszkadzają specjalnie :*

[Waldemar Talar]

Witaj Tomaszu - Ten wiersz jak i dwa nad nim bardzo trudne ale jak prawdziwe .
Umiesz zatrzymać i zmusić do głębokiej zadumy swoimi i wierszami .
Czytam i się uczę zarazem jak pisać aby innym stawał włos z podziwu - chociaż
nie zawsze mi to wychodzi .
Czytać twe wiersze to przyjemnośc .
Troszkę się rozpisałem - ale już kończę - obowiązki wzywają .
pozd.

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Magda za
i przed i za ;) /



t

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo dziękuję Waldku /

a jeśli chodzi o podziw toja jestem raczej w podziwie nad tak obszernie chwalebnym komentarzem / a jeśli chodzi o naukę to każdy uczyć się powinien wedle swoich potrzeb /
jak w jakimś stopniu inspiruję to bardzo się cieszę /

t