Widzę Boga Stwórcę

[Józef Bieniecki]

Widzę Boga Stwórcę

Czy widzisz Boga w błękicie nieba,
Płynących po niebie chmurkach,
Życiowe zdroje w złotych promieniach,
I błyskawicą w jaskółkach ?

W astralnym niebie miliony planet,
W wszechświecie świat nieznany,
A na nim księżyc pędzący dzianet,
Bliski- daleki- kochany.

W małych solistach gdy swoje trele,
Dla Boga wyśpiewają,
Orkiestry całe w lesie i polu,
Muzykę ptasią grają ?

Czy widzisz Boga w kwitnącym pięknie,
W kwiecia bogactwie,łące,
Tysiące grajków w małych owadach,
W woniach łąki grające?

Czy widzisz Boga w rwącym potoku,
Kaskady wodą spada,
W tęczowej mgiełce,zachwytem w oku,
Pięknem w sercu osiada ?

I w wierchach Tater spowitych ciszą,
Na górze dotykasz Boga,
Nad tobą ino anioły wiszą,
Wraz z pięknem wokół trwoga?

Gdy lata dzielą porami roku,
Piszą czas życia krótki,
Z wiosną ptaszkami,zimą wichrami,
Przyrodę odziewa nutki ?

Czy widzisz Boga w cedrze północy,
Gdy kładzie się w śnieżnym puchu,
Patrzaj i słuchaj,niech widzą oczy,
Oddaj zmysłowi słuchu!!!

Józef Bieniecki

[Michał Gomułka]

Przyjemnie. Uwagi drobne... Ale wspomnę o jednej, choć to akurat nie zobowiązująca dygresja - w celach poprawy: Czy widzisz Boga w ***. To skrót myślowy i trzeba o tym wiedzieć. Bo widzisz raczej Dzieło Boga w ***. Niby oczywiste, ale warto dodać.