Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bez tytułu


Rekomendowane odpowiedzi

Nie zapominaj polany
jak struny rozpięci, nadzy
Rozsiane marzenie w trawach trwają
spowite barwami ziemi

Perły rosiły rumieńce gładkie
dusze tulone słońcem
Zaklęci opium czarem
tkaliśmy śmierci caun

Kolebka z wikliny skromna
wodzona nicią lnianą
Skrzypi otwarta na deskach
pieszczona kartka białą

Nie zapominaj kamieni na wstędze
co mile stawianych jasno
Nie zapominaj ogników kwiecistych rozbłysków
komety rzadko darowanej

Nie zapominaj dziewczyno!
Płacząc
jeszcze tlę się
Nie tratujmy siebie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...