Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Spójrz
za oknem stara ławka puszcza wolno
zielone listki sztucznych kwiatów
w butelce po żywcu straszą
pająki za szafą
łapią w sieć naiwne muchy

ptasi świergot umieścił się w sercu
do głowy strzeliły bezbożne myśli
jeden drugiemu podsyca żar
zadyma w całej okolicy
coraz trudniej żyć

czas odrodzenia prostych dróg do niebieskich
pantofelków
kwitnie na potęgę w skalnych ogrodach
życie
nie mieści się już w garści

bo widzisz to co lekkie niczego od ciebie nie chce
a ciężkie samo się garnie jak kamień do kamienia

Opublikowano

czas odrodzenia prostych dróg do niebieskich
pantofelków
kwitnie na potęgę w ogrodach
życie
nie mieści się już w garści

bo widzisz to co lekkie niczego od ciebie nie chce
a ciężkie samo się garnie jak kamień do kamienia


Ten fragment wyjęłam jako najciekawszy. Bez ostatniego wersu. Początkowe wersy czytają mi się niegładko. Np. wers:

sztuczne kwiaty w butelce po żywcu straszą


Niżej robi się przyjaźnie. Pozdrawiam. E.

Opublikowano

Jestem za pierwszą wersją, podoba mi się, a skoro zamieściłaś obie, to poniżej moje propozycje, co do alternatywy ;) Pozdrówka.

"sztuczne kwiaty w butelce po żywcu straszą
kąt za szafą najlepsze miejsce dla pająków
łapie w sieć naiwne muchy "

i tam gdzie " zadymą " to może po prostu dymi się?

ps. tytuł dobry!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Fajnie Jagodo. Nie nachalnie, z wyczuciem. Można przysiąść sobie :)
Pozdrawiam.
Opublikowano
czas odrodzenia prostych dróg do niebieskich
pantofelków
kwitnie na potęgę w skalnych ogrodach
życie
nie mieści się już w garści

ta strofa jest przedobra i dla mnie to bardzo dobry wiersz w wierszu przyzwoitym
pozdrawiam
r

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena  przeprosiny przyjęte. Uświadomiłeś mi jednocześnie, że nie warto pisać wierszy osobistych, a jeśli już, to niczego nie tłumaczyć.
    • W krainie przypadków Mianownik jest królem wiernych Dopełniaczy nie ma za wiele służą pokornie zostając czasem Narzędnikami celownik przyglądał się królowi gniewny i znudzony wycelował mu z pistoletu między oczy jeden z Dopełniaczy dopełnił obowiązku zasłonił władcę swoim ciałem i stał się Narzędnikiem po czym zginął miejscowy kupiec Miejscownik opowiedział o tej historii ślepemu Wołaczowi który był Celownikiem uznał kupca za klamce i został Biernikiem jeden z Wołaczy przysłuchiwał się tej rozmowie zanim zmienił się w Celownik wykrzyczał o tempora o mores!
    • stary trupek dziś zmartwiony aż piszczele ma spocone bo pan grabarz na dwie łódki dziś przerobił jego domek                      przy cmentarzu jest jeziorko wody więcej niż w kociołku kopacz pływa tu codziennie gdy nie musi kopać dołków                 po eksmisji trup wnerwiony on bez wieka biedny został chociaż słońce popierdziela nie nastąpił zemsty rozkład                 dziś wielbiciel żaglowania na kółeczkach łódki ciągnie już na wodzie wszedł do jednej aż tu ciemno tak potwornie                 gdyby spojrzał on za siebie zanim w wieko skoczył nogą to by ujrzał za plecami zwłoki groźne coś gaworzą                 puk puk puk puk słyszy głuche sufit mocno już przybity teraz wiertło bzyk bzyk wierci żeby domek był napity                 gul gul gul gul dno jeziorka kosą w pas się kłania nisko grabarz członkiem chce oddychać bo ze zgrozy myli wszystko                 rybka zerka przez otworek w tej konserwie jakieś dziwy myśli sobie rzec nie może to pan grabarz znów nieżywy   ~~~ nie ma złego co na dobre by nie wyszło nawet zaraz trupek biedny jest wesoły aż kochankę swą odnalazł   leżą smrodkiem przytuleni w lubej domku życie wiodą w oczodoły śmierć nie patrzy przecież umrzeć już nie mogą   lecz raz w roku gdy rocznica tam na wodę kładą wianek no bo w końcu dzięki niemu mają szczęki rozkochane
    • dziś śniłem od razu, jakbym czuł, że długo nie pośpię przecież sen to grzech a spać szybciej niż inni to wspaniały pośpiech.   A może odwrotnie... antycykliczne niepowielanie dób pór lat i dekad to wypisywanie się z tego co i tak nam pisane.   podejdźmy razem do okna już wiesz na życie będziemy przygaszać światło i zaczniemy znowu udawać że coś się zacznie.   od nowa do nowa aż rozboli głowa. z nią krzyż i leżę w koniec końca uwierz-uwierzę              
    • @Gosława Gosiu :) już ubrałaś je w piękne słowa. W ciepłym, miłym komentarzu. Pięknie dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...