Tatry-Potargane mgły

[Józef Bieniecki]

Tatry-Potargane mgły

Po ciemnych krzesanicach mgieł stargane chmury,
Raz przykucły wtulone,to znowu do góry,
Płyną by w ciemnej górze wiszącej w sklepieniu,
Złączyć krople rosy wyssane w kamieniu.

Spadną deszczem i spłyną, szemrzącym potokiem,
Kosmyki włosów mgielnych przeplotą obłokiem,
I strugami w siklawie toczą w dół mgławicy,
Szumnie głoszą upadek,na płaśnej skalnicy.

Warkoczami wody jak biczem uderza,
Chwila ujarzmiona-nie wie dokąd zmierza.
Pogubiona w czeluści skalnego urwiska,
Rozpasaną łzą wody dookoła tryska.

Spocznie w skalnym syfonie,stąd spłynie
po ścianie,
Płyną strugą w ustroniu jak spływała w granie.
A tymczasem mgieł puchy spłukują podmuchy,
Skalne grzbiety osuszą,matowieje suchy,
I łzy ranka zamarłe w osuszonych rosach,
Na dolinach zalegną w potarganych włosach.

Józef Bieniecki

[Staszek_Aniołek]

a napisz pan jakiś paszkwil na Murowaniec, bo raz musiałem przez nich spać na werandzie księżówki.
piękne opisy, oby jak najczęściej udawało się tam powracać.
pozdrawiam
Anioł.