Hymn Boskiemu Artyście

[Józef Bieniecki]

Hymn Boskiemu Artyście

Stwórco Wszechświata-Poeto,
Mój Poeto-Boże,
Biednym sercem ogarnąć,
Twe dzieła nie może,
Ani okiem widzieć,
W ludzkim swym wymiarze,
Człowiek ,na wzór stworzony,
W Twoim Boskim Darze.

Świat rzeżbiony pięknem,
W misternej robocie,
Rozbudzone talenty,
Pośród ludzi krocie.
W pięknych obrazach nieba,
Morza ,oceanu,
Nie przepełnią mej czary,
Nie dopełnią dzbanu,
Ciągłego niedosytu,
I skrytych tajemnic,
Nie zbadane dno mroku,
Nieprzejrzanych ciemnic.

Twą muzyką dla ucha,
Wonie pięknych kwiatów,
W ziemię ludzką wpisane,
W wieczne niebo światów,
I bukietów smakowych,
Przeróżne bogactwo,
Piękno zwierząt,w owadach,
I przeróżne ptactwo.

Duchem ślepy-nie widzi,
Twojej Ręki -Boga,
Mały w ludzkiej naturze,
Też duchem uboga,
Jego być albo nie być,
Już dzisiaj skończone.
Zaznaczone życiem,
Życiem skaleczona.

O Poezję Twą Stwórco,
Oczy które widzą,
Za biednymi się modlą,
Za ślepych -nie szydzą.

Józef Bieniecki