Odejście

[codeine fan]

Przeszość wciąż we mnie tli
ogarnia nastrój mętny mnie
Na plecach rany wyryte jej kocimi pazurami
nadal świeze są
Wciąż zapomnieć o niej nie mogę
Myśli o udach oprawionych w paneterki ,kasztanowych włosach i słodkich piersiach
swój walec tańczą i w obłęd mnie wciągaja
W snach nęka mnie jej odejścia cień
Choć zmysłami jej nie czuje to ona
wciąż w mym sercu trwa
Prawde mówiła że nasze uczuie
szaleństwem i amokiem tknięte
i świat nas nie zechce
moja czy je wina ,nie wiem
Pewny jestem że los na zawsze
rozdzielił dwie pragnące sie istoty
Treścię tchnieniem mego życia jest
Bez niej zanikam
wersy tracą swój sens i pustką się wypełniam
bijące tętno coraz słabiej czuje
i powoli do smierci zbliżam się