Gwiazdy

[Bronisław Jaśmin]

Na nocnych palcach pierścień błyszczy gwiazd lustrzanych.
Ku dnie okręty toną flot gwiezdnej batalii.
O łunach zapalonych z grud piekieł odlanych), -
Pod którymi wędrowców ascezą wyparły.

Bo pustelniczym ziąbem świecą najeżone,
A blask wypełnia otchłań wielkiej tajemnicy.
Podwzrocza przez płaskowyż rwie cień w moją stronę,
Karmiący mnie kuźnicą wykuwanej ciszy.

Sen drży w pokoju twarz swą na ściany rzucając,-
Co sercu kaźń wyjawi ofiarnych łomotów.
Gdy gwiazdy w wód odbiciu w dłonie się wtapiają,
Wieczorem przeżerając nieba powiek z grzmotów.