Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

do ogniska podchodzimy jak do wygasłego wulkanu. ostrożnie, nabożnie, mylą się
kroki, piasek w oczy, aż do zaśnięcia. nagość jest królestwem
u stóp wulkanu. rozkazują nam żywioły ze snów: wyciągnięte w mroku ręce, trudne
dzieci, maliny spadające gradem na szyję. żadne królestwo nie może przetrwać;
klęski stworzone z żywiołów, żywioły ze snów, sny są wilkami.

mamy wszystko, czego potrzeba - niemal tak samo, jakbyśmy
wszystko stracili. mamy siebie, ale to tylko dotykanie
przez sen, bezwolne grzebanie w piasku, skok z krawędzi krateru.
dym pachnący deszczem.


Bubak 'n' Chyl

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hm rozumiem obrazowanie. Ale czasami trzeba dać czytelnikowi "wolną rękę".
Powtórzenia nie są zbyt umiejętnie użyte wiec rażą oko :) "snów" "sny" :) Itd

tyle dla mnie z wiersza:
do ogniska podchodzimy jak do wygasłego wulkanu.
rozkazują nam żywioły ze snów, sny są wilkami.
mamy siebie, choć to marne grzebanie w piasku.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...