Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Grom


Rekomendowane odpowiedzi

Gdy grom rozczesał fryz spuszczany,
Staliśmy pod nim, pod zwierciadłem.
Lecz na tym lustrze on - wylany
Wzwyż serca chmur otworzył zdradne.

Przelotne chwile bez polotu
Napięły swe cięciwy mgnienia.
Grom wysłał sługę - dźwięk w owocu,
Co w wargi włoży cień kamienia.

A drgania ich są niczym nurty
Kamieni dróg rozgrzanych nocą.
Najbardziej zimną krokiem w furty,
A ciepłą tak błyskawic procą.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...