wesołe miasteczko...

[Ran_Gis]

niebieskooka jasna ziewająca
do ciebie piszę krzywym wierszem
że wiatry szumią
burze w górze wysoko na niebie
i we mnie...
całym twoim imieniem
głosem śmiechem dzwiękiem
że w zaciśniętych wargach
zęby o zęby dzwonią
żeby było milczenie jakie takie
wokół i nademną
a przede wszystkim pod walącym
w ściany i sufity sercem
że trzeba by mi pod ziemię
w korzenie dzikich malin
lasy wysadzać desperacją ogromną
może wtedy odejdziesz odemnie
dzwiękiem ciszy szczelnej
powiesz śmiech sen jawa zabawa
i skręcisz się z tego pisania
na parapecie w oknie
wychylona w styczeń
czekająca na zdarte słowa o sobie
a mnie krzyk łapie nocą
na pniach wyrasta i świerzbi
białym papierem do zapisania w wiersze
póki złość mała sen jawa zabawa w nas samych
jak w wesołym miasteczku
w powykrzywianych zwierciadłach szklanych
oto parter zjechaliśmy na dół
niżej nie można pora wysiadać...
cisną się jednak czasami
myśli półśmieszne z nonsensem
musi być moment brzegowy do tego
Overlord Omaha...jak powiadają kumple
parę puszek piwa na głowę
w szumiących marketach promenadach
by zostać
cierpiąco eksperymentującym kulkopisem...
na porozrzucanych serwetkach barowych

[zimowy motyl]

ja ciemnooka uśmiechnięta wiecznym zadziwieniem czekam na zapisane serwetki barowe..........i pozdrawiam

[Ran_Gis]

- właśnie wychodzę zatankować parę wierszy , wracaj do poczwarki zimowy motylu, bo jeszcze
przemarzniesz.
pozdr. R

[zimowy motyl]

Zrozumiałam...
Nieuleczalnie przemarznięta
wolę mimo zimy
otworzyć szeroko okno
na moje dawne podwórko takie podobne
a potem popędzić do wierzby przy drodze
zapytać czy doczeka wiosny.
pozdrawiam! motyl

[Ran_Gis]

- na szadź na skrzydłach nie ma rady...

pozdr. R