****

[Ela_Ale]

nie mam już czasu dla ciebie
o trzeciej nad ranem
oddaję należne prawo
wzdychania z ulgą bezgłośną

powracam w stare kąty
u drzwi cicha codzienność

trochę żal wygaszonych płomyków
w gardle tłok parowozu
przerywa niemiarowy oddech

chyba mimo to ciągle żyję
bo słychać rytmiczny stukot

[Dyziek_ka]

Zaszedłem w głowę o jeden most za daleko i przestałem rozumieć
Wstyd się przyznać, oświeć nieco. Trudne bywają powroty.

Pozdrawiam

[Ran_Gis]

- autorko 'chyba mimo to ciągle' buzujesz , 'bo słychać rytmiczny stukot' klawiaturki...

miarowo R


.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To antidotum na "przelukrowanie". Czasem, aby poczuć słodki smak, trzeba zażyć kontrast. Czy taki tłumaczenie wystarczy? Jeden ogień się wygasza, rozpala drugi. No, nie, jedno jeszcze słowo więcej i zrobi się banał. Uściski. Nie wchodź na każdy most, oszczędzaj spokój swojej głowy! Uściski. E.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Aż tak widać? Chyba, że zarzucasz mi nieudany rytm w wierszyku?

mniej miarowo E.

[Biała Lokomotywa]

Peel na swój sposób przetrawia noc, wygląda jakby zbierał siły na dalsze życie. Zwykła szara rzeczywistość, opisana niebanalnie, bez patosu. I git:) Pozdrawiam:)

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za wizytę w tych szarościach. Pozdrowienia wysyłam -:) E.