i ładnie tak?

[Agnieszka_Przypadek]

i ładnie kłamać tak?

budowałeś gmachy zaufania
budowle mające przetrwać tysiąclecia
pejzaże wspólnych dążeń
motyla barwami pyszniły się

śmialiśmy się w twarz zazdrosnym
uchylając rąbka urody
by zaspokoić próżność

w oparach marzeń pogrążeni
kroczyliśmy dumnie po nasze szczyty

i co?
nawet kamyczek nie został
a szarość i beznadzieja postrzępiła wiarę

przeszedłeś po mojej lewej dłoni
zniszczyłeś przeznaczenie

I jak ma teraz wiedzieć co ze mną będzie?

[Patrycja Rosłoniec]

Hmmmm... To bardzo dobry wiersz...

Moim zdaniem nie ma tu nic do poprawiania. Wszystko jest na swoim miejscu. Dlatego nie mam nic więcej do powiedzenia. Po prostu mi się podoba. Dziękuję za ten utwór.

Pozdrawiam, Pat.

[Wuren]

Byłoby wszystko ok, tylko ostatni wers - czy ma być
I jak ma teraz wiedzieć co ze mną będzie?
Kto ma wiedzieć? Może to literówka i peel, ale wtedy chyba winno być I jak mam teraz...
Pozdrawiam
Wuren

[Agnieszka_Przypadek]

chodzi o lewą dłoń ;)
dziekuję

[bbbecia]

Oj urzekł mnie ten wiersz, nie powiem. Szczególnie zaintrygowały mnie fragmenty :

" pejzaże wspólnych dążeń
motyla barwami pyszniły się "

i

"przeszedłeś po mojej lewej dłoni
zniszczyłeś przeznaczenie

I jak ma teraz wiedzieć co ze mną będzie?"

Pozdrawiam !

[Agnes]

owszem bardzo urzekający............:)

osobiście uważam że końcówka jest niepotrzebna, "I jak ma teraz wiedzieć co ze mną będzie?"...wycięlam sobie i już jest gucio, wybacz:)

Agnes

[Agnieszka_Przypadek]

dziękuje bardzo
tyle ciepłych słów:)
pozdrawiam

[LzP]

A mi to przypomina list w pseudo-wierszowanym akcencie...