Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Piotr Samborski Prawdą jest, że zło szybko się rozprzestrzenia, lecz dobro zawsze zwycięża. Pozdrawiam. 
    • @mariusz ziółkowski Sekunda -> minuta -> godzina = tak czas się zaczyna, a może nie...                                                                           Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Świat się przechyla, jak stary statek na wzburzonym morzu, z blachy moralności odpadły już nity, a człowiek – sterem własnej chciwości – płynie ku przepaści, myśląc, że to port.     Wielkie słowa straciły znaczenie, miłość ma cenę, prawda – kolor polityczny, a sumienie? Stało się echem, którego nikt nie słucha.     Miasta rozświetlone, ale serca ciemne. Wśród śmiechu — jęk. Wśród postępu — lęk. Wśród wiedzy — pustka.   Ale…   Jeszcze są.     Są ci, co wołają — nie z krzykiem, lecz z niepokojem. Szeptem modlitwy, listem do sąsiada, gestem czułości. Ich głosy są ciche, bo nie szukają echa, ale prawdy.     I są też tacy, co nie mówią nic. Idą przez świat jak wiatr przez trawy — nie burzą, nie hałasują, ale zmieniają. Ich obecność koi. Ich spojrzenie uzdrawia. Ich serca — biją jak dawniej, prosto.   To oni noszą świat, kiedy inni go upuszczają. To w ich dłoniach drży jeszcze iskra, która pamięta Światło.   Nie szukają chwały. Nie chcą władzy. Oni tylko są.   I może to właśnie wystarczy, by świat jeszcze nie runął.       
    • @jaś myślałam, ze jak pyszny deszcz, suszę się:) cała koszulka mokra była, spódnica, włosy. Nie ma to jak być po deszczu miękkim:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...