21 gramów później

[Hanna Kilt]

asymetrią moich stóp nie napiszę wiersza
nie potrafiłam nią zatrzymać nawet ciebie,
na stole porzucone inwektywy i rachunki za mieszkanie,
nie spłacę ich moją indywidualnością.

masz moc tworzenia, mówiłeś,wykorzystaj ją
więc bawiłam się w boga, mimo że każdy
palec u nogi kierował się w swoją stronę.
rzeźbiłam nasz świat swoimi siłami, lubieżnie
smakowałeś chwile rozpływające się w ustach.

to nieprawda że kupiłeś mnie za chromosomy xy,
dostałeś mnie gratis, nie wszystko da się zatrzymać.

[Dotyk]

Bez ostatniej dopowiedzi - znakomity.

Brawo i ciepłe uściski

Mirka

[Hanna Kilt]

do tego właśnie miałam wątpliwości ale ja zawsze chcę wyjaśnić wszystko do końca:)
podrawiam równie ciepło:)

[Wuren]

A mi odpowiada całość - z puentą - pewnie dlatego, że myślę prosto i tak na koniec trzeba coś powiedzieć - ale to tylko moje zdanie.

Pozdrawiam
Wuren
ps. Albo nie, nie bedzie ps, bo mi znów zarzucą...
ale samo się ciśnie na usta - serio? a co dalej?